ความแตกต่างของการศึกษาในอดีตและปัจจุบัน

วัดเป็นที่รวมสรรพวิชา การเรียนการสอนในสมัยก่อนเป็นการฝึก การอ่านออก เขียนได้ จับประเด็นได้ เรียนรู้พื้นฐานคณิตศาสตร์ บวก ลบ คูณ หาร การคัดลายมือ ศิลปะเฉพาะด้านเช่นช่างฝีมือ ช่างแกะสลัก

ลูกรักของแม่

บุพกรรมใด ทำให้มีลูกที่ทั้งเก่งและดี

กินลูกต่อหน้าพ่อ

การกระทำของเราตอนมีชีวิต จะมีผลต่อชีวิตหลังความตายอย่างไร...ชายคนหนึ่ง เป็นคนใจดี ยิ้มแย้มแจ่มใส สวดมนต์ทำวัตรเช้าเย็น และตักบาตรทุกวัน อาชีพหลักคือ เป็นมัคทายก มักชอบทำความสะอาดพื้นที่ของวัดเป็นประจำ...ชายอีกคนหนึ่ง เป็นพ่อที่รักลูกมาก แต่ชอบดื่มเหล้าเป็นอาจิณ พอเมานิสัยก็เปลี่ยน ไม่มีเงินซื้อเหล้าก็เอาที่นาไปขาย แม้เป็นอัมพาตซีกขวา ก็ยังกินเหล้า...ชีวิตหลังความตายของชายทั้งสองคนนี้ เป็นอย่างไร

ฮ๊อบๆ เหาะขึ้นเหาะลง, hop hop กันหน่อย ค่อยๆ เหาะ

ต่อมาลูกได้แต่งงานกับสามี ที่มีความเคารพเลื่อมใสในพระพุทธศาสนาเหมือนกัน แต่สามีชอบนั่งสมาธิแบบโยคีอินเดีย ที่เรียกกันว่า TM, คอร์ส TM จะมีการฝึกลอยตัว เป็นลักษณะคล้ายๆกบกระโดดไม่ใช่เหาะจริงๆ ภาษาของ TM เรียกว่า hop สามีชวนลูกไปฝึกด้วย ช่วงแรกลูก ลอยตัว ไม่ขึ้น พออธิษฐานจิตเอาบุญช่วยก็สามารถ hop ได้