อนาถ! ร.ร.บ้านห้วยส้มป่อย-เลย ครูคนเดียวสอน ป.1-6 แถมเป็นภารโรงเอง

ชีวิตไม่เดียวดาย เพราะมีรักแท้ภายใน

การนั่งสมาธิไม่ได้ยากอย่างที่คิด หากทำอย่างถูกวิธีตามหลักวิชชา แม้มาจากต่างที่ต่างวัยต่างภาษา แต่สิ่งที่ได้พบเหมือนๆกัน นั่นคือความสุข

แม้มืดตื้อมืดมิด ก็มีสิทธิ์เข้าถึงธรรม

พอดีกับที่ลูกได้ดู DMC พระเดชพระคุณหลวงพ่อแนะนำว่า “ให้เราเล่นตัว ทิ้งสิ่งที่เห็นนอกตัวทั้งหมด ยอมดูความมืดดีกว่า” ลูกจึงทำตาม คราวนี้นั่งมืดเป็นปีๆเลยค่ะ เวลานั่งก็จะได้แต่ความสบาย เห็นแสงสว่างบ้าง แต่ก็นั่งทุกวันไม่เคยเว้น พอมาได้หลักการวางใจจากพระอาจารย์ที่บ้านสวนอุบลฯ ก็เลยเน้นความสบาย พอใจสบายก็ค่อยๆน้อมลงไปในตัว

ทางรอด ทางเดียว

ทุกศาสนามีความต้องการให้ทุกคนพบความสงบ เปี่ยมไปด้วยความรักและสันติภาพ ถ้าการฝึกสมาธิสามารถช่วยทุกคนได้ ผมคิดว่าทุกคนน่าจะได้ลอง ขอเพียงเรากำจัดความคิดที่ว่า ทำไม่ได้ ออกไป และเริ่มสัมผัสกับสมาธิอย่างต่อเนื่อง เราก็จะอยากทำสมาธิมากขึ้นเรื่อยๆ ความสุขก็จะเพิ่มแบบทวีคูณ เหมือนก้อนหิมะ ที่จะใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เวลากลิ้งลงมาจากภูเขาครับ

นั่งสมาธิจนสบายใจ ความไม่สบายกายก็หายหมด

ช่วงก่อนหน้านี้ ผมมักจะปวดหัว ไม่สบายจมูก คือน้ำจมูกไหลบ่อยๆ แล้วหัวใจก็ไม่ดี รู้สึกเจ็บๆที่ใจ พอได้นั่งสมาธิ มีความสบายใจ ความไม่สบายกายก็หายหมดเลย