กฐินสมทบวัดกัลยาณมิตร บนเส้นทางธรรมยาตรา ประจำปี 2566

มหากฐิน มหากาลทาน 1 ปี มีเพียงครั้งเดียว เรียนเชิญร่วมทอดกฐินสมทบวัดกัลยาณมิตร บนเส้นทางธรรมยาตรา ประจำปี 2566 ระหว่างวันที่ 30 ตุลาคม ถึง 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2566

หลักการขยายกิจการให้เจริญรุ่งเรืองทั้งทางโลกและทางธรรม

ผมได้มาร่วมงานเด็กดีวีสตาร์ ได้เห็นการบริหารจัดการที่ดี ทำให้การรวมตัวกันของนักเรียนเป็นแสน ๆ คน ดำเนินไปได้อย่างดี จึงใคร่รู้ว่าวัดมีหลักการอย่างไรในการจะวัดศักยภาพการทำงานของเราว่าจะมีพอรองรับงานขนาดไหน ผมจะได้นำไปเป็นแนวทางในการตัดสินใจขยายกิจการว่าควรขยายหรือไม่

ปิดเทอมทางโลกเปิดเทอมทางธรรม สร้างผู้นำเยาวชนต้นแบบจังหวัดตาก

ใกล้โค้งสุดท้ายของการทำหน้าที่ชวนแมนๆรุ่นจิ๋ว มาบวชในโครงการสามเณรล้านรูปกันไปทุกขณะ เมื่อเด็กๆทั่วไทยปิดเทอมร่วมใจบวชสามเณรล้านรูป เพื่อรักษาประเพณีที่ดีงามของชาวพุทธ “ปิดเทอมทางโลก เปิดเทอมทางธรรม สร้างผู้นำเยาวชนต้นแบบ”

วินัยทางโลกกับวินัยทางธรรมแตกต่างกันอย่างไร

คำถาม : วินัยทางโลกกับวินัยทางธรรมแตกต่างกันอย่า­งไร แล้วเราควรจะฝึกตนให้เป็นผู้มีวินัยอย่างไรครับ?

ธุดงค์ธรรมชัยฟื้นฟูพระพุทธศาสนา ตอน ต้นแบบทางธรรม

การเดินธุดงค์ธรรมชัยของเหล่าสามเณรผู้กล้า จากโครงการบรรพชาสามเณรดีศรีตำบล ของศูนย์ปฏิบัติธรรมลำปาง และศูนย์อบรมโรงเรียนชุมชนบ้านใหม่ ต.บ้านใหม่ อ.วังเหนือ จ.ลำปาง โดยมีสามเณรเหล่ากอสมณะกว่า 100 รูป ก้าวต่อก้าวอย่างองอาจผ่านย่านชุมชนไปพัฒนาวัดพระเกิด ซึ่งอยู่ต่างตำบล ทำให้พ่อแม่ ปู่ย่าตายายปลื้มจนน้ำตาไหล ยิ้มจนหุบไม่ลงไปตามๆ กัน

วิธีการเตรียมตัวรับมือกับเหตุการณ์ภัยพิบัติทางธรรมชาติ

ภัยพิบัติที่เกิดขึ้นกับญี่ปุ่นที่ผ่านมานั้น คือแผ่นดินไหวครั้งรุนแรง ที่ก่อให้เกิดคลื่นยักษ์สึนามิ ทำให้เกิดความเสียหายมากมายมหาศาล นับเป็นภัยพิบัติที่เกิดขึ้นแรงที่สุดในประวัติศาสตร์

จารึกไว้ในเส้นทางธรรม

การเดินธุดงค์ของพระธรรมทายาท รุ่นแสนรูปเข้าพรรษา เพื่อพัฒนาวัดร้างให้เป็นวัดรุ่ง เพื่อฟื้นฟูพระพุทธศาสนา

ความสุขอันอิ่มเอม บนเส้นทางธรรม ของ ภัทริน ซอโสตถิกุล

ตื่นขึ้นมาในเส้นทางธรรม ด้วย DMC

ภรรยาของผมกลับไปเยี่ยมบ้านที่เวียดนาม ทิ้งให้ผมหงอยเหงา เฝ้าบ้านอยู่คนเดียว มี TV เป็นเพื่อน เพราะที่บ้านติดดาวเทียมซึ่งดูได้ถึง 800 ช่อง ผมก็กดจูนหาคลื่นแก้เหงาไปเรื่อยๆ คิดประชดตัวเองแบบขำๆว่า ตราบใดที่ยังไม่เจอกับความสุขที่แท้จริงของชีวิตก็ต้องจูนหากันต่อไป

ครูผู้ทำศิษย์เติบใหญ่ทั้งทางโลกและทางธรรม

ทุกๆครั้งที่ลูกได้สอนนักเรียน ลูกจะสอนด้วยความรัก เพราะคิดเสมอว่า เมื่อเราให้ความรักกับเขา เขาก็พร้อมจะเปิดหัวใจรองรับสิ่งที่ดีงามจากเรา ปัจจุบัน แม้มาอยู่อเมริกา ลูกจะไม่ได้ทำอาชีพครูแล้ว แต่ลูกคิดว่า สถานะของความเป็นครูนั้นไม่ได้จบลงเพียงแค่ในสถานศึกษา แต่จิตวิญญาณของความเป็นครู จะติดตามเราไปทุกหนทุกแห่ง