เกฬิสีลชาดก ชาดกว่าด้วยปัญญาสำคัญกว่าร่างกาย

พระเจ้าพรหมทัตทรงครองราชสมบัติอยู่ ณ กรุงพาราณสี พระองค์ทรงชอบการกลั่นแกล้งทรมานคนแก่ชราและสัตว์ที่แก่ไร้เรี่ยวแรง นำมากลั่นแกล้งในรูปแบบต่าง ๆ จนท้าวสักกะทนไม่ไหวจำต้องเสด็จลงมาใช้อุบายทำการสั่งสอนให้พระองค์ได้ทรงสำนึกในการกระทำที่ไม่สมควร

อยากอยู่อุบลฯ, เอาความจนมาเร่ขาย

อุทาหรณ์ของผู้ประกอบอาชีพที่เป็นมิจฉาอาชีวะ...ผู้หญิงคนหนึ่ง เป็นลูกสาวคนโตของพ่อแม่ เธอมักจะทำบุญตามประเพณี ชอบทำบุญสงเคราะห์โลก และเป็นลูกที่กตัญญู เมื่อเธอหาเลี้ยงตัวเองได้ เธอได้ขอร้องให้แม่เลิกทำงาน และดูแลค้าใช้จ่ายทุกเรื่องของพ่อแม่ แต่นอกจากอาชีพหลักแล้ว เธอยังมีอาชีพเสริม คือ เป็นเจ้ามือหวยใต้ดิน ต่อมาเมื่อฐานะดีขึ้นก็หันมาประกอบธุรกิจเปิดโรงกลั่นเหล้าขาว...ต่อมาไม่นาน ก็มีเหตุให้เธอเสียชีวิต...เธอตายแล้วไปไหน