วัดห้วยตองสัก จังหวัดเชียงใหม่

โครงการกฐิน 161 วัดสาขาทั่วโลกประจำปี 2557 วัดห้วยตองสัก จังหวัดเชียงใหม่

ความสุขที่ได้มาอย่างง่ายๆ

ตอนแรกกระผมรู้สึกตัวเบาๆ เหมือนลอยอยู่เหนือเมฆใหญ่ แล้วอยู่ดีๆก็เหมือนถูกดูดเข้าไปในอุโมงค์สีฟ้าๆอย่างเร็วมาก เหมือนกับกระผมนั่งรถไฟเข้าไปในอุโมงค์เลยครับ แต่กระผมก็ไม่กลัว ยังดูเหตุการณ์รอบข้างไปเรื่อยๆ แล้วกระผมก็ได้ผ่านเข้าไปในป่าสีฟ้าที่สวยงามและมีต้นไม้ใหญ่ครับ

เคล็ด (ไม่) ลับ สู่ความสุข “สามน้อยหนึ่งมาก”

แต่เมื่อถึงฐานที่ห้าดวงแก้วก็เริ่มขยายใหญ่ขึ้น จนขนาดเท่าลูกกอล์ฟ กระผมก็ดูไปและเลื่อนดวงแก้วไปเรื่อยๆจนถึงฐานที่เจ็ด ดวงแก้วขยายใหญ่ขึ้นอีกเรื่อยๆ จนเท่ากับลูกเบสบอลครับ และยังขยายต่อไปเรื่อยๆ จนใหญ่คลุมตัวกระผมไปเลย

วันนี้ที่รอคอย

พระบัณฑิต DOU รุ่นแรกของโลก (7)

สำหรับกระผม ตอนเรียนวิชาสมาธิของ DOU กระผมได้นั่งสมาธิโดยบริกรรมภาวนา สัมมา อะระหัง ด้วยจิตใจที่มีความสุข สงบ และสบาย โดยฝึกทำซ้ำๆ บ่อยๆ ทุกวัน ทำให้ใจสบายมากขึ้น ซึ่งพระเณรในวัดของกระผมก็ต้องฝึกปฏิบัติ สมาธิ และทำเหมือนกันทุกวัน การที่กระผมได้ศึกษาDOU นั้น ทำให้กระผมรู้สึกว่า ได้ฝึกตนในเพศสมณะได้อย่างสมบูรณ์ยิ่งขึ้น เห็นความสำคัญในทุกๆวิชาที่ DOU เปิดสอนครับ

จดหมายจากกองพันเนื้อนาบุญ ตอน ทุกก้าวที่ย่ำพร้อมทุ่มใจเพื่อพระพุทธศาสนา

ผมเป็นชาวอิตาลี และนับถือศาสนาคริสต์ครับ แต่ผมก็มาบวช เพราะมีหลวงพ่อให้ความเข้าใจอย่างถูกต้องในเรื่องศาสนาพุทธ ผมมาอยู่ที่เมืองไทยได้ 4 ปีแล้วครับ อยู่ตรงคลองสาม ห่างจากวัดพระธรรมกายแค่ 3 กิโลเมตร ครั้งแรกที่ผมเห็นหลวงพ่อในทีวี ผมถามเทพธิดาข้างกายว่า “ทำไมมีพระออกทีวี...ฉันไม่เข้าใจ” และถามอีกว่า “หลวงพี่คนนี้เป็นใคร” เธอก็บอกว่า “นี่คือหลวงพ่อ ไม่ใช่หลวงพี่” ผมดูหลวงพ่อแล้วก็ยิ้ม และพอได้รู้จักหลวงพ่อแล้วผมก็มาวัดทุกวันเลยครับ ผมเคยบวชครั้งแรกในโครงการไอดอป 2 ซึ่งมีคนมารวมกันจากหลายประเทศ ถึงจะคุยกันไม่รู้เรื่องแต่เราก็สามารถสื่อสารกันได้ครับ และก่อนที่จะลาสิกขาผมสัญญากับหลวงพ่อไว้ว่าจะกลับมาบวชอีก ซึ่งผมได้ทำตามสัญญาแล้วนะครับ

ช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัย (2)

ทางทีมงานของเรา ได้เดินทางไปถวายเครื่องอุปโภคบริโภค ยังวัดต่างๆในอำเภอท่าบ่อ การสัญจรก็ต้องเปลี่ยนจากรถไปนั่งเรือกันแทน ทีมงานทุกคนช่วยกันขนของลงเรือ และนำไปมอบให้กับตัวแทนที่วัดต่างๆในอำเภอท่าบ่อ และทางวัดที่เป็นตัวแทนก็จะช่วยกันกระจายเครื่องอุปโภคบริโภคนี้ ให้กับวัดต่างๆในพื้นที่ใกล้เคียง รวมทั้งนำไปแจกให้กับชาวบ้านในบริเวณใกล้ๆวัดอีกด้วยครับ

จดหมายจากสันป่าตอง

เนื่องจากวัดหนองเต่าคำ เป็นวัดตกสำรวจ จึงทำให้ไม่มีโอกาสได้มาวัดพระธรรมกาย กระทั่งวันงานบุญใหญ่งานหล่อรูปเหมือนทองคำ พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ เมื่อวันที่ 10 ตุลาคม พ.ศ.2551 ที่ผ่านมา กระผมได้มาวัดพระธรรมกายเป็นครั้งแรก โดยมากับผู้นำบุญอำเภอสันป่าตองครับ เมื่อได้มาเห็นแล้วบอกได้คำเดียวครับว่า ปลาบปลื้มปีติใจมาก เห็นศรัทธาญาติโยมมาจากทุกสารทิศเลย

สาสน์จากใจพุทธบุตร

ที่หลวงพ่อกำหนดให้ธรรมทายาทได้เดินธุดงค์ กระผมก็ชอบมากเลยครับ นึกถึงวันวานที่ยังมีความแข็งแรงอยู่ กระผมออกเดินธุดงค์อยู่เป็นประจำทุกปีครับ อย่างเมื่อปี พ.ศ.2532 กระผมได้ออกเดินไปที่จังหวัดสตูล พัทลุง นครศรีธรรมราช สุราษฎร์ธานี ชุมพร เดินมาจนถึงพุทธมณฑลเลยครับ บางปีก็เดินจากเชียงรายจนถึงกรุงเทพฯครับ ที่ตรงไหนเหมาะก็แวะทำกรรมฐานอยู่หลายวัน เป็นช่วงชีวิตที่มีความสุขมากเลยครับ

พระธรรมทายาทฤทธิ์ กิตฺติสฺสโร

วันต่อๆมาพอวางใจนิ่งๆได้แล้ว ผมก็จะเห็นองค์พระอีก แต่คราวนี้ผมเห็นท่านองค์ใหญ่กว่าเดิม ใหญ่กว่าตัวผมอีกนะครับ แล้วผมก็เห็นตัวเองเล็กมากๆ นั่งอยู่ในกลางท้องขององค์พระ ตอนนั้นผมก็งงๆว่า มีตัวเราอยู่ในองค์พระได้อย่างไร