ขุนเขาแห่งตำนานและประวัติศาสตร์แห่งเขาแก้วเสด็จ

คืนพระจันทร์วันเพ็ญลอยดวงเด่นเหนือท้องฟ้า ชาวบ้านกลุ่มหนึ่งต่างจ้องมองและสังเกตว่า มีดวงแก้วดวงหนึ่งส่องรัศมีสว่างไสวดุจดังพระจันทร์วันเพ็ญ ดวงแก้วนั้นเคลื่อนคล้อยลอยมาจากปลายด้านหนึ่งของหุบเขา และลับหายไปในความมืด เหตุการณ์ดังกล่าวนี้เกิดขึ้นบ่อยครั้ง จนชาวบ้านขนานนามภูเขาแห่งนี้ว่า “เขาแก้วเสด็จ” ขุนเขาแห่งดวงแก้วที่จะเสด็จมาทุกคืนวันเพ็ญ

ชวนน้องๆ ร่วมโครงการอมรมเพื่อพัฒนาศักยภาพความเป็นผู้นำ

ทศชาติชาดก เรื่องสุวรรณสาม ผู้ยิ่งด้วยเมตตาบารมี ตอนที่ 11

มาถึงตรงนี้ มีปัญหาอยู่ประการหนึ่ง ดังที่เคยสดับมาว่าผู้ที่เจริญเมตตาจิตอยู่เป็นประจำนั้น ย่อมได้รับอานิสงส์ถึง 11 ประการ หนึ่งใน 11 ประการนั้นก็กล่าวไว้ชัดเจนว่า ไฟ ศัสตรา และยาพิษไม่อาจกล้ำกราย ก็แล้วพระโพธิสัตว์ผู้เจริญเมตตาจิตอยู่เป็นประจำ ทำไมจึงถูกยิงได้เล่า

ทศชาติชาดก เรื่องสุวรรณสาม ผู้ยิ่งด้วยเมตตาบารมี ตอนที่ 10

เมื่อยามอรุโณทัย พระโพธิสัตว์จะตื่นแต่เช้าตรู่ รีบลุกจากที่นอนโดยไม่อิดออด เก็บกวาดที่อยู่อาศัยของบิดามารดาจนสะอาดเรียบร้อย จากนั้น พระโพธิสัตว์จะเข้าไปกราบเท้าบิดามารดาทั้งสอง เพื่อไปตักน้ำยังแม่น้ำมิคสัมมตา

พบร่องรอยโลมามีขา เชื่อสัตว์ทะเลแสนรู้เคยอยู่บนบกมาก่อน

พี่สาวตายวันกฐิน

หญิงสาวคนหนึ่ง...เพราะได้น้องสาวเป็นกัลยาณมิตร เธอจึงได้มาพบกับหมู่คณะ เธอมีความศรัทธาต่อหมู่คณะมาก ได้ทำหน้าที่เป็นผู้นำรถในภาคอีสาน บางงานได้ชักชวนคนมาวัดได้ถึง 60 คันรถบัส เธอได้ร่วมงานบุญใหญ่กับทางวัดไม่เคยขาด และได้ร่วมแรงร่วมใจกับน้องสาว ปิดกองกฐินปี 44 ได้สำเร็จ เธอได้ทำหน้าที่เป็นผู้บอกบุญกฐินอย่างเต็มที่ ทั้งของวัดพระธรรมกาย และของวัดสาขา...ในวันกฐินปี 44 เธอได้เสียชีวิตลงอย่างกะทันหัน...ผลแห่งบุญที่เธอได้ทุ่มเทมาโดยตลอด ทำให้เธอเป็นอย่างไรหลังละโลกไปแล้ว...ที่นี่...มีคำตอบ...

อินโดฯ ขวาง สหรัฐฯ ห้ามนำ "มนุษย์ต้นไม้" ออกนอกประเทศ

วิสาขามหาอุบาสิกา (มหาปราสาท)

พระเจ้ามหาปนาทนั้นมีปราสาทล้วนแล้วไปด้วยทอง กว้าง ๑๖ ชั่วธนูตก สูง ๑ พันชั่วธนู และปราสาทนั้นมีพื้น ๗ ชั้น ประกอบไปด้วยธง สำเร็จด้วยแก้วมีสีเขียว มีนางฟ้อน ๖ พัน แบ่งออกเป็น ๗ พวก ฟ้อนรำอยู่ในปราสาทนั้น

พระวชิรพล จารุวชิโร รุ่นกองพันสถาปนา

กระผมมีสติตั้งมั่นอยู่ ณ ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 รู้สึกโล่งๆ กว้าง ๆ รู้สึกตัวเบา สบาย ๆ ไม่รู้สึกถึงความปวดเมื่อยใดๆ และก็ได้เห็นจุดแสงสว่างเล็กๆอยู่ไกล ๆ จากนั้นกระผมก็มองดูไปเรื่อยๆ เฉยๆ สิ่งที่เห็นคือ แสงสว่างก็สว่างขึ้นเรื่อย ๆ จนเหมือนพระอาทิตย์ยามเที่ยงตรง

เบื้องต้นเบื้องปลายไม่ปรากฏ

ดูก่อนภิกษุ เราตถาคตจะยกอุปมาให้เธอฟัง สมมติว่า มีภูเขาศิลาลูกใหญ่ยาว ๑ โยชน์ กว้าง ๑ โยชน์ สูง ๑ โยชน์ ไม่มีช่อง ไม่มีโพรง เป็นแท่งทึบ มีบุรุษผู้หนึ่งนำเอาผ้าขาวบางมาจากแคว้นกาสี แล้วเอาผ้านั้นลูบภูเขา ๑๐๐ ปีต่อครั้งหนึ่ง การที่ภูเขาศิลาใหญ่แท่งนั้นจะถึงความสิ้นไป เพราะความพยายามของบุรุษนั้น ยังเร็วกว่าระยะเวลาหนึ่งกัป ภิกษุทั้งหลาย พวกเธอท่องเที่ยวไปมาอยู่ในวัฏสงสาร มิใช่ ๑ กัป มิใช่ ๑,๐๐๐ กัป มิใช่ ๑๐๐,๐๐๐ กัป เป็นเพราะว่า วัฏสงสารนี้กำหนดที่สุดและเบื้องต้นมิได้