ดีชั่วเป็นของตัวเอง

ดีชั่วเป็นของต้วเอง เป็นของที่ตัวเองทำให้ตัวเองทั้งสิ้น เมื่อได้รับผลอย่างไร ไม่ควรไปโทษคนอื่นหรือสิ่งอื่นว่ามาทำให้ตัวเองเป็นอย่างนี้

เธอตาย...เพราะส้วมระเบิด!

พระธรรม ความรู้ที่เป็นสากล เข้าใจได้ทุกชาติ ทุกศาสนา ...กรรมของคนสูบบุหรี่ ...หญิงสาวผู้มีชีวิตในวัยเด็กแสนลำบากจนไม่ได้เรียนหนังสือ และอาชีพขายบริการที่เลือกไม่ได้ จนมาพบรักกับหนุ่มต่างชาติที่ไม่สนอดีต และ คำถาม 1.บุพกรรมใดทำให้ถูกพี่สาวใช้งานเยี่ยงทาส และถูกทุกตีอย่างทารุณ มีกรรมร่วมกับพี่สาวอย่างไร 2. การทำแท้งลูก จะมีวิบากกรรมอย่างไรจะแก้ไขอย่างไร...

แม่จะเป็นอะไรก็ห่วงใยลูกเสมอ

การฆ่าบิดา ถือเป็นกรรมหนัก...ชายคนหนึ่ง มีนิสัยเกเร ติดกาว มักจะไถเงินจากพ่อของตนเองเสมอ เมื่อไม่ได้ก็จะซ้อมทุบตี จนสุดท้าย ก็ได้ซ้อมพ่อของตนเองจนเสียชีวิต หลังจากนั้น เขาได้ชดใช้กรรมในทางกฎหมาย ต้องไปติดคุกเพื่อชดใช้ความผิด เมื่อตายแล้วเขาจะต้องไปชดใช้กรรมอีกอย่างไร...และคำถาม...การเข้าถึงพระธรรมกาย จะสามารถช่วยเหลือหมู่ญาติในนรกได้ทุกขุม รวมทั้งอเวจี และโลกันตนรก หรือไม่...ที่นี่...มีคำตอบ

ชีวิตก็เป็นอย่างนี้

ชีวิตก็เป็นอย่างนี้ มีเกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันหมดทั้งสิ้น ชีวิตหลังความตายจะเป็นอย่างไร ตายแล้วจะไปไหน จะมีสิ่งใดเป็นที่พึ่งที่แท้จริง

ทาสแห่งความสวยงาม

มาร Mara - แปลว่า "ตาย" มารจึงแปลว่า "ผู้ให้ตาย" ในความหมายตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน ให้ความหมายว่า มารเป็นเทวดาจำพวกหนึ่งมีใจบาปหยาบช้าคอยกีดกันไม่ให้ทำบุญ

ปีหน้าแจ้ง"เกิด-ตาย"ออนไลน์

อานุภาพแห่งบุญ

บางครั้งความเจ็บป่วยทำให้ลูกท้อ แต่เมื่อนึกถึงพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ลูกก็คิดว่าคนที่ท้อแท้เบื่อหน่ายเป็นคนตายก่อนหมดอายุ พระเดชพระคุณหลวงพ่อป่วยยิ่งกว่าเรา ท่านยังไม่ย่อท้อ ยังคงอดทนนั่งเทศน์สอนนักเรียนอนุบาลฝันในฝันได้ทุกคืน เป็นเวลานานหลายๆชั่วโมง เพราะอยากให้ทุกคนได้รับความสุขแห่งธรรม ทำให้ลูกมีกำลังใจฮึดสู้ต่อโรคร้าย และทำหน้าที่ผู้นำบุญมาจนปัจจุบัน

อุปสรรคคือสิ่งที่น่าตกใจก็ต่อเมื่อคุณไม่ได้มองไปที่จุดหมายปลายทาง

คำคมสอนใจกับธรรมะใสๆ ที่ให้แง่คิดมุมมองดีๆ กับชีวิต สามารถนำมาใช้ในชีวิตประจำวันได้ เพื่อประโยชน์แก่ตนเองและผู้อื่น

คนพาลย่อมได้ทุกข์

ตลอดระยะเวลาที่บาปยังไม่ให้ผล คนพาลสำคัญบาปหวานปานน้ำผึ้ง เมื่อใดบาปให้ผล เมื่อนั้นเขาย่อมได้ทุกข์

แม้จดหมายจะเป็นหมัน...แต่ฉันก็รักครู

จดหมายฉบับนั้น คุณพ่อของลูกเป็นผู้รับโดยท่านเก็บไว้ไม่ให้ลูกอ่าน และหลังจากนั้นคุณพ่อเปลี่ยนความตั้งใจไม่ให้ลูกมาเรียนที่กรุงเทพฯ ทั้งที่ลูกเตรียมตัวพร้อมแล้ว