ปลูกฝังนิสัยในแบบญี่ปุ่น
ประเทศญี่ปุ่นถือเป็นประเทศที่คนส่วนมากมีระเบียบวินัย และตรงต่อเวลาเป็นอย่างมาก แต่เราจะนำข้อดีต่างๆของชาวญี่ปุ่นมาปรับใช้และพัฒนาตนเองได้อย่างไร? และทำไมประเทศญี่ปุ่นขึ้นชื่อว่าเป็นประเทศผู้นำทางด้านเศรษฐกิจ?เป็นเพราะความมีระเบียบวินัยหรือความรับผิดชอบตรงต่อเวลา
ร่วมเป็นเจ้าภาพจัดพิมพ์หนังสือนิทานชุด 5 ห้องชีวิต เนรมิตนิสัย
ขอเชิญผู้ใหญ่ใจดี ร่วมเป็นเจ้าภาพจัดพิมพ์หนังสือนิทานชุด 5 ห้องชีวิต เนรมิตนิสัยหนังสือดีๆ สำหรับการพัฒนานิสัยเด็ก ผ่านการทำความดี ใน 5 ห้องชีวิต มอบให้นักเรียนทั่วประเทศ ในโครงการตอบปัญหาธรรมะ “ทางก้าวหน้า”
ลักษณะนิสัยที่ไม่ดี เป็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงได้
อันลักษณะนิสัยที่ไม่ดีนั้นมิใช้เป็นตราบาปที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด แต่เป็นสิ่งที่เจ้าตัวเพาะขึ้นมาภายหลัง
ทำอย่างไรจึงจะเลิกนิสัยอิจฉาชาวบ้านได้
การที่คุณเป็นคนขี้อิจฉาริษยาชาวบ้านนั้น เพราะคุณเป็นรองเขาเรื่อยมา เหตุลึกๆ ที่ทำให้คุณเป็นคนต่ำต้อย น้อยหน้าเป็นรองคนอื่น เพราะคุณมีบุญเก่าติดตัวมาน้อย
สมาธิเปลี่ยนนิสัยคนได้จริงหรือ
เราควรจะให้เด็กๆ มีอิสระในทางความคิด แต่ที่วัดพระธรรมกาย ทำไมจึงสนับสนุนให้มีการฝึกสมาธิแก่เด็กตั้งแต่อายุ ๒-๓ ขวบจะไม่เป็นการกะเกณฑ์เด็กๆ มากไปหรือเปล่า
ทำอย่างไรจึงจะแก้ไขนิสัยวู่วามความเจ้าอารมณ์ของตนเองได้
คนที่วู่วามเจ้าอารมณ์ คือคนที่ห้ามอารมณ์ห้ามใจตัวเองไม่ได้ เพราะสติหย่อน ใจไม่ตั้งมั่นพอ
เหตุใดน้าชายจึงมีอุปนิสัยรักความสะอาด เจ้าระเบียบจัดจนกลายเป็นคนวิตกกังวล
น้าชายเป็นข้าราชการบำนาญ มีนิสัยรักความสะอาดมาก เจ้าระเบียบจัด แม้กระทั่งการจอดรถต้องเป๊ะๆ พออายุ ๕๐ กว่าๆน้าชายเริ่มมีนิสัยขี้กังวล จะไปไหนต้องหันรีหันขวาง กลัวลืมนั่นลืมนี่
ทำไมสามีของเพื่อนถูกเอารัดเอาเปรียบจากพี่ชายและคนรอบข้างและมีวิบากกรรมใดจึงมีนิสัยชอบใช้ของเก่าราคาถูก
สามีของเพื่อนเป็นคนที่รักญาติพี่น้องของตัวเองมาก และได้เปิดบริษัททำร่วมกับพี่ชาย เขาขยันและทำงานหนักมากกว่าใครจนทำให้บริษัทเจริญรุ่งเรือง แต่ก็ถูกเอารัดเอาเปรียบจากพี่ชายและคนรอบข้างเสมอ
การแก้นิสัยมักโกรธและเจ้าโทสะ
ถ้าเราโกรธ สิ่งที่จะตามมาก็คือ หน้าของเราจะแก่ เสียงก็จะเปลี่ยน ใจก็จะขุ่น และจะทำให้มีโรคภัยไข้เจ็บมาเบียดเบียนมากมาย
ทำไมลูกสาวคนโตของลูกจึงมีนิสัยแข็งกร้าวไม่ยอมคน
ลูกสาวคนโตเธอเป็นคนแข็งกร้าวและไม่ยอมคนครั้งหนึ่งคุณพ่อของเธอทำสคริปรายการโทรทัศน์ของเธอหล่นหาย แม้ภายหลังคุณพ่อจะขอโทษเธอหลายครั้ง แต่เธอกลับไม่ยอมให้อภัย และตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เธอมองพวกเราอย่างคนไม่รู้จักกัน