ชีวิตของนักสร้างบารมี

นรชนเหล่าใด คบหาสัตบุรุษผู้มีปัญญาดี ได้รับยกย่องว่าเป็นนักปราชญ์ ชนเหล่านั้นตั้งศรัทธาไว้ในพระสุคตเป็นเค้ามูลแล้ว ย่อมไปสู่เทวโลก หรือพึงเกิดในตระกูลสูงในโลกนี้ ชนเหล่านั้นเป็นบัณฑิต ย่อมบรรลุนิพพานโดยลำดับ

ละความโกรธกันเถิด

ความโกรธย่อมเกิดขึ้นแก่คนพาล ผู้โฉดเขลาไม่รู้จริง เพราะความแข่งดี แม้เขาก็ถูกความโกรธนั้นเผาลนใจให้เร่าร้อน ความโกรธเจริญขึ้นแก่ผู้ใด ก็เป็นดุจไฟเจริญขึ้นในกองหญ้าและไม้ ยศของบุคคลนั้นย่อมเสื่อมไป เหมือนพระจันทร์ข้างแรมฉะนั้น ส่วนความโกรธของผู้ใดสงบลงได้ ประดุจไฟที่ไม่มีเชื้อ ยศของผู้นั้นย่อมเต็มเปี่ยม เหมือนพระจันทร์ข้างขึ้น ฉะนั้น

ขออย่างพระอริยเจ้า

ผู้มีปัญญาทั้งหลาย จะไม่ออกปากขอเลย ธีรชนควรรู้ไว้ พระอริยเจ้าทั้งหลาย ยืนเฉพาะเจาะจงอยู่ที่ใด นั่นคือการขอของพระอริยเจ้าทั้งหลาย

ศีล 8 คำอาราธนาศีล 8 พร้อมคำแปล

คำอาราธนาศีล 8 คำอาราธนาอุโบสถศีล พร้อมคำแปล ระยะเวลาของการรักษาอุโบสถศีล เป้าหมายหลักในการรักษาอุโบสถศีล อานิสงส์ของการรักษาอุโบสถศีล

ปรโลกนิวส์ อาจารย์วิทยาธรสายขาว ตอนจบ

ต่อจากตอนที่แล้ว....ภายหลังจากที่ตัวลูกได้มาพบกับใครคนหนึ่ง ซึ่งทำให้ตัวลูกต้องถึงกับเหลียวหลังหันไปมองแล้วมองอีก ในตลาดที่ตั้งอยู่ในเมืองหลวงของแคว้นแล้ว ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกอยากที่จะเข้าไปพูดคุยทำความรู้จักและช่วยใครคนนั้นถือข้าวของที่พะรุงพะรังเต็มไม้เต็มมือเป็นอย่างมาก

ปรโลกนิวส์ อาจารย์วิทยาธรสายขาว ตอนที่ 7

ต่อจากตอนที่แล้ว.....แม้ว่าตัวลูก หรือนายทหารหนุ่มมาดเท่ในหลายๆ พุทธันดรก่อนๆ จะเกิดความปรารถนาอยากที่จะออกบวชขึ้นมาภายในใจแบบมากๆ มากๆ ก็ตาม แต่ด้วยความที่ตัวลูกยังมีความรู้สึกเป็นห่วงกังวลและกลัวว่าจะไม่มีใครคอยดูแลภรรยา ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ตัวลูกยังไม่ได้ตัดสินใจออกบวช ณ ตอนนั้น

อาศัยมานะเพื่อละมานะ

หมู่สัตว์ประกอบด้วยมานะ มีมานะเป็นเครื่องร้อยรัด ยินดีแล้วในภพ จึงต้องเป็นผู้กลับมาสู่ภพอีก ส่วนผู้ใดอาศัยมานะละมานะได้แล้ว น้อมไปในธรรม ย่อมก้าวล่วงซึ่งกิเลสเครื่องร้อยรัดทั้งหลาย

ปรโลกนิวส์ อาจารย์วิทยาธรสายขาว ตอนที่ 6

ต่อจากตอนที่แล้ว.....ทันทีที่ตัวลูก ได้แรกพบประสบพักตร์กับพยาบาลสาวแสนสวยคนนั้นแล้วตัวลูกก็ถูกศรรักปักดังฉึก จากนั้นตัวลูกก็เริ่มชักจะชอบในความสวยและน่ารักของตัวเธอ

สุกธรรมคุ้มครองโลก

ถ้าสัตว์เหล่าใด ไม่มีหิริและโอตตัปปะในกาลทุกเมื่อแล้ว สัตว์เหล่านั้น ก็เป็นผู้ปราศจากสุกธรรมอันเป็นรากเหง้า เป็นผู้เข้าถึงชาติและมรณะ ส่วนสัตว์เหล่าใด เข้าไปตั้งหิริและโอตตัปปะไว้โดยชอบในกาลทุกเมื่อ สัตว์เหล่านั้นมีพรหมจรรย์งอกงาม เป็นผู้สงบ มีภพใหม่สิ้นไปแล้ว

วิธีตัดเหตุแห่งทุกข์

ตัณหาทำให้คนเกิด จิตของผู้มีตัณหาย่อมซัดส่ายไปมา หมู่สัตว์มัวท่องเที่ยวอยู่ในสังสารวัฏ ทุกข์เป็นภัยใหญ่ของเขา