พลิกชีวิตด้วยบุญ..บวช ข่าวจากหนังสือพิมพ์ สยามรัฐ วันศุกร์ที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2554

ผมบวชทำให้มีโอกาสคุยธรรมะให้โยมแม่ฟังบ่อยๆทำให้ตอนนี้ท่านเลิกเล่นหวย เลิกหมกมุ่นในอบายมุข เลิกเชื่อในสิ่งงมงาย แล้วโยมแม่ก็ได้ใส่บาตรทุกวัน สวดมนต์ทุกวัน นั่งสมาธิทุกวัน

ชีวิตก็เป็นอย่างนี้ ตอนที่ 20

ด้วยบุญที่เธอได้อุทิศชีวิตมาเป็นอุบาสิกาช่วยงานพระพุทธศาสนาส่งผลให้มารดาที่ละโลกไปแล้วได้ไปอยู่ในภพภูมิที่สูงขึ้นกว่าเดิมเป็นอัศจรรย์

อานิสงส์ถวายสังฆทาน

ด้วยกรรมที่ทำสังฆทานไว้ดีแล้ว และด้วยการตั้งเจตจำนงไว้ เราละร่างมนุษย์แล้ว ได้ไปสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เราได้เสวยราชสมบัติในเทวโลก ๓๐๐ ครั้ง และได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ๕๐๐ ครั้ง เป็นพระเจ้าประเทศราชอันไพบูลย์โดยคณานับมิได้ เพราะกรรม คือการถวายสังฆทานนั้นนำไป เราจึงมีความสุขในที่ทุกสถาน

อานิสงส์ถวายขนมเบื้อง

ในตระกูลที่ไม่มีความศรัทธา มีแต่ความตระหนี่ ข้าพเจ้าเป็นผู้ที่ถึงพร้อมด้วยศรัทธาและศีล ได้ถวายขนมเบื้องแด่พระคุณเจ้าผู้เที่ยวบิณฑบาต ด้วยอานุภาพแห่งบุญนั้น ทำให้ข้าพเจ้าสมบูรณ์ด้วยมหาสมบัติอันโอฬารนี้

อานิสงส์ของการทำบุญกฐิน ตอนที่ 5

บุญจากการทอดกฐิน ถือเป็นบุญใหญ่ที่มีอานิสงส์มากเป็นอย่างยิ่ง เป็นบุญที่ทำได้ยาก มีข้อจำกัดหลายประการ และมีเฉพาะในพระพุทธศาสนา

อานิสงส์ถวายทานด้วยตัวเอง

สำหรับผู้ปรารถนาอยู่ร่วมกับทวยเทพทั้งหลาย ควรที่จะบำเพ็ญกุศลไว้ให้มาก เพราะว่าผู้ที่ทำบุญไว้ดีแล้ว ย่อมเพียบพร้อมด้วยโภคสมบัติบันเทิงอยู่ในสุคติสวรรค์

อานิสงส์การเป็นศรีภรรยาที่ดี

แม่น้ำเป็นที่อยู่แห่งฝูงปลา ย่อมหลั่งไหลไปสู่สาครท้องทะเลหลวง ซึ่งจะประมาณมิได้ มีสิ่งที่น่ากลัวอาศัยอยู่มาก และเป็นที่อยู่แห่งรัตนะหลายชนิด ฉันใด ห้วงบุญย่อมหลั่งไหลไปสู่นรชนผู้เป็นบัณฑิต ให้ข้าว น้ำ เครื่องนุ่งห่ม ที่นอน ที่นั่ง เครื่องปูลาด เหมือนห้วงน้ำหลั่งไหลเข้าไปสู่สาคร ฉันนั้น

ทำบุญไว้เถิดประเสริฐนัก

เมื่อคุณพ่อของลูกยอมรับและทำใจได้ว่าตนเองได้เสียชีวิตไปแล้ว ในใจของท่านก็ปรากฏมีสายบุญมาจรดเชื่อมเข้าที่ศูนย์กลางกายของท่าน

ประกอบกาย ตายเกิดในนรกขุม 5 ตอนที่ 6

หลังจากที่พี่ชายของตัวลูก ได้แปรเปลี่ยนจากกายของสัตว์นรกมาเป็นกายมนุษย์ละเอียดแล้ว ความรู้สึกนึกคิดแบบมนุษย์ปรกติของตัวเขาก็เริ่มกลับคืนมา คือตัวเขาเริ่มได้สติ

สวรรค์ชั้นยามา

ดูก่อนสารีบุตร ในการให้ทานนั้น บุคคลไม่มีหวังสิ่งตอบแทนในทาน แต่ก็ให้ทาน ไม่มีจิตผูกพันในผลแห่งทานแล้วให้ทาน ไม่มุ่งการสั่งสมให้ทาน ไม่ได้ให้ทานด้วยความคิดว่า การให้ทานเป็นการกระทำที่ดี แต่ให้ทานด้วยความคิดว่า บิดามารดา ปู่ ย่า ตา ยาย เคยให้ เคยทำมา เราก็ไม่ควรทำให้เสียประเพณี เขาผู้นั้นให้ทานด้วยอาการอย่างนี้แล้ว เมื่อทำกาลกิริยาตายไป ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายแห่งเทวดาในสวรรค์ชั้นยามา