โครงการอุปสมบทหมู่ธรรมทายาทภาคภาษาญี่ปุ่นครั้งที่ 3

สำนักต่างประเทศ วัดพระธรรมกาย ขอเรียนเชิญยอดกัลยาณมิตรทุกท่านร่วมชักชวนชาวญี่ปุ่นหรือชาวไทยที่สามารถใช้ภาษาญี่ปุ่นได้ดี เข้าร่วมโครงการอุปสมบทหมู่ธรรมทายาทภาคภาษาญี่ปุ่นครั้งที่ 3

โครงการดวงตะวันสันติภาพ (The Sun Of Peace) รุ่นที่ 6 ฤดูหนาว

บัณฑิตที่แท้คือผู้มุ่งฝึกฝนอบรมตนเอง เห็นโอกาสพัฒนาศักยภาพของตนเองที่มีอยู่ไม่จำกัด เป็นผู้ไม่ประมาทในการดำรงชีวิต มีจิตใจงดงาม ช่วยเหลือเกื้อกูลเพื่อนร่วมโลกอยู่เสมอ

ระลึกรู้อยู่เสมอ

เวลาที่ดีที่สุด คือ เวลาปัจจุบัน เพราะเป็นเพียงเวลาเดียว ที่เราเป็นเจ้าของอย่างแท้จริง คนที่สำคัญที่สุด ก็คือ คนที่เราอยู่ร่วมด้วย เพราะเป็นบุคคลใกล้ตัวที่เราวามารถทำดีต่อเขาได้ง่ายที่สุด"

เป็น อยู่ คือ... วิถีชาวอินโด

เป็น อยู่ คือ... วิถีชาวอินโด ประชากร ส่วนใหญ่เป็นสายมาเลย์ประมาณร้อยละ 95 ที่เหลือเป็นอินโด อาหรับ จีน และชาวยุโรป แต่ถ้าแบ่งตามหลักฐานชาติวงศ์วิทยาแล้ว ถือว่ามีต้นกำเนิดมาจาก 365 เชื้อชาติ รวมกันเป็นกลุ่มใหญ่ได้ 4 กลุ่ม คือ เมเลเนเซียน (Melanesians) โปรโตออโตรเนเซียน (Proto – Autronesians) โพลีเนเซียน (Polynesians) และโมโครเนเซียน (Micronesians) ชาวอินโดนีเซียจะมีตาคม ผมดำ ผิวสีน้ำตาล กระดูกแก้มกว้าง ตาเล็ก จมูกใหญ่ มีความสูงประมาณ 5 – 6 ฟุต ใกล้เคียงกับความสูงของคนไทย

ภาษาของพระพุทธเจ้า

คำถาม : พระพุทธเจ้าตรัสเป็นภาษาอะไร และเวลาที่ทรงแสดงธรรมเทศนา ท่านแสดงเป็นภาษาอะไร?

เมื่อเขากลับฝรั่งเศสไป ไม่รู้ทำไมคิดถึงเหลือเกิน, สื่อรักทางอากาศ

พอเพื่อนของลูกได้ยินข่าวประกาศหามิตร ก็เลยเขียนจดหมายไปขอที่อยู่ของเขาจากนักจัดรายการ พอได้ที่อยู่มาแล้ว เพื่อนๆของลูกก็ไม่มีใครกล้าเขียนไปหาเขา ได้เอาที่อยู่มาให้ลูกและบอกให้ลูกเป็นคนเขียน ลูกก็เลยเขียนไป เขาก็ตอบกลับมา จากนั้นลูกและเขาจึงเขียนจม.ติดต่อกันเรื่อยมานานถึง 12 ปี ไม่เคยเห็นตัวจริงกันเลย เห็นแต่เพียงรูปถ่ายที่ส่งให้กันเท่านั้น จนกระทั่งปี 2534 ลูกอายุ 31 ปี เขาก็บอกรักลูก

มูลนิธิเมาไม่ขับหวั่น "เหล้านอก" ทะลักหลังปีใหม่

พูดจาภาษามลายูและรู้จักศาสนาของชาวมาเลเซีย

ภาษาราชการ คือ ภาษามลายู (หรือภาษามาเลย์) ส่วนภาษาอื่นๆที่ใช้ในการติดต่อได้แก่ ภาษาอังกฤษ ภาษาจีน และภาษาพื้นเมือง

ตักกบัณฑิตชาดก-ชาดกว่าด้วยการข้องแวะกับกิเลสคือบ่อเกิดแห่งทุกข์

พระชาติหนึ่งของพระพุทธองค์บังเกิดขึ้นในที่พักสงฆ์ พระอารามเชตวัน กรุงสาวัตถี ภิกษุหนุ่มรูปหนึ่งเมื่อออกบิณฑบาตได้พบกับสตรีผู้เลอโฉมเข้าในเช้าวันหนึ่งเนื่องจากภิกษุรูปนี้ยังมีพรรษาในเพศบรรพชิตไม่มากนักทำให้ไม่สามารถละกิเลสได้โดยเกิดความต้องจิตพิศมัยในความงามของสตรีนางนั้น

จากหญ้าปล้อง สองข้างทาง สู่เส้นทาง สร้างวัดไทย

ภาพที่เห็นเหล่านี้ ทำให้นึกถึงเมืองไทยทันที ซึ่งไม่ได้หมายความว่า Homesick แต่กลับระลึกถึง “ผู้มีบุญ” ที่อยู่ เมืองไทย ที่กำลังสนุกสนาน บุญบันเทิง กับการสร้าง “โมดูล” ทำบุญสร้าง “หลังคา” มหารัตนวิหารคด แถมยังจะร่วมประกอบพิธี “เทคอนกรีตเสาค้ำฟ้า” ใน “วันครูวิชชาธรรมกาย” อีกด้วย เราจึงได้ข้อคิดในใจว่า. . .