เส้นทางสู่สันติ

กาลย่อมล่วงไป ราตรีย่อมผ่านไป ชั้นแห่งวัยย่อมละลำดับไป บุคคลเล็งเห็นภัยในมรณะนี้ พึงมุ่งต่อสันติ ละโลกามิสเสีย

พุทธพยากรณ์ ๑

พระพุทธชินเจ้ามีพระวาจาไม่เป็นสอง มีพระวาจาไม่เปล่าประโยชน์ พระพุทธเจ้าไม่ตรัสคำไม่จริง เราจักได้เป็นพระพุทธเจ้าแน่นอน เปรียบเหมือนก้อนดินที่โยนขึ้นไปบนอากาศ ย่อมตกลงมาสู่พื้นดินอย่างแน่นอน

อาจิณณกรรม

ภัยของสัตว์ผู้เกิดมาแล้ว ย่อมมีเพราะต้องตายแน่นอน เหมือนภัยของผลไม้สุก ย่อมมีเพราะต้องหล่นในยามเช้าฉะนั้น

มหาเสนาบดี ผู้ยิ่งใหญ่ ตอนที่ 40 (ตอนจบ)

ท่านมหาเสนาบดีจะศึกษาค้นคว้าธรรมะภาคปริยัติต่างๆ จากคัมภีร์โบราณในพระพุทธศาสนา ควบคู่ไปกับการประพฤติปฏิบัติธรรมอยู่เสมอ

เส้นทางจอมปราชญ์ (๑๐)

บุคคลจะนั่งในท่ามกลางอากาศ ในท่ามกลางมหาสมุทร เข้าไประหว่างซอกของภูเขาทั้งหลาย ก็ไม่พ้นประเทศคือแผ่นดิน ที่ความตายไม่พึงครอบงำผู้สถิตอยู่ ย่อมไม่มี

เส้นทางจอมปราชญ์ (๙)

เมื่อจิตไม่เศร้าหมอง มีความผ่องใส สุคติก็เป็นอันหวังได้

ปรโลกนิวส์ ของทีมชนะสกุลนิยม ตอนที่ 5

โยมพ่อของลูกละโลกแล้วไปไหน ก่อนที่โยมพ่อของลูกจะเสียชีวิต ตัวท่านได้รับทุกขเวทนาจากโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ มารุมเร้าตัวท่านอยู่ตลอดเวลา

เส้นทางจอมปราชญ์ (๗)

โลกถูกมัจจุแผดเผา และถูกชรารุมล้อม ไม่มีสิ่งใดต้านทานได้ ย่อมเดือดร้อนอยู่เป็นนิตย์ เหมือนคนกระทำความผิดได้รับอาชญาเดือดร้อนอยู่ฉะนั้น

ราชองครักษ์ชาตินักรบ ตอนที่ 13

ในระหว่างการช่วยเหลือชาวบ้านผู้รอดชีวิตที่จมโคลนอยู่นั้น ไม้ค้ำซึ่งใช้ยันท่อนไม้ใหญ่ก็ทำท่าว่าจะทานน้ำหนักไม่ไหว นายทหารราชองครักษ์หนุ่มได้ตัดสินใจยอมสละชีวิตของตนเองเพื่อช่วยคนอื่นๆให้ปลอดภัย...ณ วินาทีแห่งชีวิต เสียงไม้ค้ำก็ลั่นเปรี๊ยะ พร้อมกับโค้งโก่งงออย่างน่ากลัว

มรณสติ นำชีวิตสู่หลักชัย

ในอดีตกาล เมื่อพระโพธิสัตว์เกิดเป็นชวนหงส์ ซึ่งเป็นหงส์ที่มีความเร็วมาก มีหงส์เก้าหมื่นเป็นบริวาร อาศัยอยู่ ณ ภูเขาจิตตกูฏ ทุกวันจะพาบริวารบินออกหากินเมล็ดข้าวที่เกิดเองตามธรรมชาติ วันหนึ่งลูกหงส์ทอง ๒ ตัว ซึ่งเป็นน้องเล็กของพระมหาสัตว์ ปรึกษากันว่า ทั้งสองจะทดสอบบินแข่งกับพระอาทิตย์ดูว่า ระหว่างดวงอาทิตย์กับหงส์ ใครจะเร็วกว่ากัน จึงได้ขออนุญาตพระมหาสัตว์