เวลาพักของใจ

เมื่อเราทำงานหนัก เราเหนื่อยก็ต้องพักผ่อนนอนหลับ แต่เมื่อใจเราล้า เราจะให้ใจเราได้พักด้วยวิธีใด

นิพพานคือเป้าหมายของชีวิต

ฐานะที่บุคคลเห็นได้ยาก ชื่อว่านิพพาน ไม่มีตัณหา นิพพานนั้นเป็นธรรมจริงแท้ ไม่เห็นได้โดยง่ายเลย ตัณหาอันบุคคลแทงตลอดแล้ว กิเลสเครื่องกังวลย่อมไม่มีแก่บุคคลผู้รู้ ผู้เห็นอยู่

สื่อมวลชนเสนอข่าว "วัดพระธรรมกาย ทำสัญญาความร่วมมือ MOU ยุทธศาสตร์ Ai ร่วมกับไต้หวัน และ MOA กับ ม.พุทธลุมพินี เผยแผ่ธรรมะ-รุกงานวิชาการ"

"วัดพระธรรมกาย ทำสัญญาความร่วมมือ MOU ยุทธศาสตร์ Ai ร่วมกับไต้หวัน และ MOA กับ ม.พุทธลุมพินี เผยแผ่ธรรมะ-รุกงานวิชาการ" โดยมีสื่อมวลชนหลายแห่งให้การเผยแพร่ข่าวสารนี้

มงคลที่ ๒๗ มีความอดทน - ชนะโทสะ ด้วยอโทสะ

เมื่อธรรมเทพบุตร เห็นอธรรมเทพบุตรไม่ให้หนทางแน่แล้ว จึงกล่าวว่า ถ้า หากท่านเป็นผู้กระหายในสงคราม ชอบใจในการล้างผลาญ แม้ผู้หลักผู้ใหญ่และครูของท่านที่จะคอย ตักเตือนท่านก็ไม่มี เราธรรมเทพบุตรก็จะขอยอมเป็นผู้ให้หนทางแก่ท่านเอง เราจะไม่ขุ่นมัว แต่จะทำใจให้เปี่ยมไปด้วยความรักและปรารถนาดี

สรุปผู้ได้รับประกาศเกียรติคุณ และ รางวัลพุทธคุณูปการ

ขอเชิญร่วมพิธีมุทิตาสักการะ ป.ธ.9, 6, 3 และ บ.ศ.6

ขอเชิญร่วมพิธีมุทิตาสักการะ ป.ธ.9, 6, 3 และ บ.ศ. 6 พิธีปวารนาและถวายไทยธรรมพระภิกษุเปรียญธรรมที่อุปสมบทอุทิศชีวิตในวันวิสาขบูชา ในวันอาทิตย์ที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 ณ ห้องแก้วสารพัดนึก วัดพระธรรมกาย จ.ปทุมธานี

ตักบาตรหมู่บ้าน แลน แอนด์ เฮาส์ แม่โจ้

หมู่บ้าน แลน แอนด์ เฮาส์ แม่โจ้ ถนนเชียงใหม่ - พร้าว อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่ ได้จัดตักบาตร

เรื่องของการบนบานศาลกล่าว และ ชื่อนั้นสำคัญไฉน

การบนบานศาลกล่าวมีผลหรือไม่ และคนที่หลายชื่อเปลี่ยนชื่อบ่อย เมื่อตายแล้วมีคนอุทิศส่วนกุศลไปให้ เขาจะได้รับหรือไม่ ที่นี่มีคำตอบ

ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 183

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงอุปมาถึงบุคคลผู้ติดอยู่ในกามคุณว่า เหมือนคนมีหนี้ ก็ยอมให้เจ้าหนี้ด่าว่าได้ จองจำได้ จนกระทั่งสั่งฆ่าได้ ดังนั้นโทษของกามคุณจึงเปรียบเหมือนหลุมถ่านเพลิงอันร้อนแรง หากพลาดท่าตกลงไปในบ่วงกามมีแต่จะเร่าร้อนตลอดเวลา เพราะถูกไฟ คือ ราคะ แผดเผา มโหสถบัณฑิตสามารถจับทางพระเจ้าจุลนีได้ ด้วยการกล่าวพรรณนาความงามของพระนางนันทาเทวี

พระอริยเจ้า

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรมอื่นแม้อย่างหนึ่ง ซึ่งเป็นเหตุให้หมู่สัตว์ถูกธรรมนั้นหุ้มห่อ แล้วท่องเที่ยวไปสิ้นกาลนาน เหมือนหมู่สัตว์ผู้ถูกโมหะหุ้มห่อแล้ว ไม่มีเลย ส่วนพระอริยสาวกเหล่าใด ละโมหะแล้ว ทำลายกองแห่งความมืดได้แล้ว พระอริยสาวกเหล่านั้นย่อมไม่ท่องเที่ยวไปอีก เพราะอวิชชาอันเป็นต้นเหตุแห่งสงสาร ย่อมไม่มีแก่พระอริยสาวกเหล่านั้น