เวมานิกเปรต
อุทาหรณ์สำหรับลูกผู้หญิง...ตอนเด็กๆเธอเป็นคนเรียนเก่ง แต่พอโตขึ้นการเรียนกลับแย่ลง ยิ่งพอได้คบคนพาล ชีวิตก็เริ่มตกต่ำ ตั้งท้องก่อนวัยอันควร ต้องทำแท้งหลายครั้ง ในที่สุดก็ต้องไปทำงานกลางคืน ผิดศีลข้อ3, 4 และ5...เรื่องน่ารู้เกี่ยวกับ เวมานิกเปรต, สำหรับผู้ที่พลาดพลั้งเคยทำแท้งมาก่อน จะมีวิธีแก้ไขอย่างไร และอีกมากมาย...ที่นี่...ที่เดียว
ปรโลกนิวส์...บุญนั้นสำคัญจริงๆ
เรื่องราวอานุภาพแห่งบุญ...เบื้องหลังความสุขและความสำเร็จ
คุณต้องตายหลายที แต่ตายยากหน่อย
หลวงพ่อครับ กระผมอยากบอกคุณยายว่า “ชีวิตของพระเป็นเพียงเศษซากที่หลงเหลืออยู่ รอดพ้นจากความตาย ความพิกลพิการมาได้หลายครั้ง และสามารถอยู่สร้างบารมีได้จนทุกวันนี้ เพราะคุณยายช่วยต่อชีวิตให้ การสร้างอาคาร ๑๐๐ ปีคุณยายครั้งนี้ พระจะทุ่มเทสุดกำลัง เพื่อตอบแทนพระคุณของคุณยาย
ลูกผู้ชายตัวจริง...ต้องบวช
แม้แต่คุณหมอจบจากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ซึ่งเคยบวชธรรมทายาทมาแล้วถึง 2ครั้ง แม้ว่าคุณหมอจะเคยบวชไปแล้ว แต่ก็อยากจะขอบวชอีกรอบ คุณหมอบอกว่า “บวชแล้วมันดีจริง เจ๋งจริง บวชแล้วมันมีแต่ได้กับได้ ได้สิ่งดีๆมากมายที่ไม่เคยได้สัมผัสมาเลยทั้งชีวิต ได้เรียนรู้ความรู้ต่างๆที่มหาวิทยาลัยก็ไม่มีสอน และสิ่งต่างๆที่ได้จากโครงการนี้สามารถนำไปใช้ในชีวิตประจำวันได้จริงๆ”
ทำบุญมากจะตายเร็ว-ที่นี่มีคำตอบ
ความเชื่อที่ว่า ถ้าทำบุญมากๆ จะตายเร็ว เพราะว่าจะรีบไปใช้สมบัติ คำกล่าวนี้เท็จจริงอย่างไร
เปรตเฝ้าทรัพย์
คนตระหนี่ย่อมกลัวความหิวและความกระหาย ความหิวและความกระหายนั้น ย่อมถูกต้องคนตระหนี่นั้น ผู้เป็นพาลทั้งในโลกนี้และในโลกหน้า เพราะฉะนั้น บุคคลควรกำจัดความตระหนี่อันเป็นสนิมในใจ แล้วให้ทานเถิด เพราะบุญทั้งหลายย่อมเป็นที่พึ่งของสัตว์ทั้งในโลกนี้และโลกหน้า
ชีวิตก็เป็นอย่างนี้ ตอนที่ 4
ถึงแม้ว่าคุณแม่ของลูกในภพชาตินั้นจะสำนึกผิด แต่บาปอกุศลกรรมที่ท่านได้ทำไว้ ได้ถูกตั้งเป็นผังที่รอคอยการส่งผลเอาไว้เรียบร้อยแล้ว
ความงมงาย
โรคตื่นผู้วิเศษย่อมหมดไปไม่ได้ ถ้าคนงมงายยังมีอยู่ ความงมงายทำให้เสียรู้คน เสียประโยชน์ ถ้ายอมเสียเวลาใช้สติปัญญาไตร่ตรองให้รอบคอบ
เมณฑกเศรษฐีผู้ใจบุญ (๓)
ทาน ผู้ให้ให้ได้ยาก เพราะต้องครอบงำความตระหนี่ก่อนแล้วจึงให้ได้ การทำทานนั้น เป็นสิ่งที่ทำได้ยากโดยแท้ อสัตบุรุษทั้งหลายย่อมไม่ทำทานตามที่สัตบุรุษทำแล้ว เพราะเหตุนั้น การไปจากโลกนี้ของสัตบุรุษกับอสัตบุรุษจึงต่างกัน อสัตบุรุษย่อมไปนรก สัตบุรุษย่อมไปสวรรค์
อย่าตายฟรี ๆ
เวลาในแต่ละวันผ่านไปเร็วมาก เดี๋ยววัน เดี๋ยวคืนเผลอประเดี๋ยวเดียวก็ผ่านไปเป็นสิบ ๆ ปี ซึ่งคนส่วนใหญ่มักจะได้คิด หรือมีเวลาหยุดคิด ก็ตอนเจอมรสุมของชีวิตตอนหมดเรี่ยวหมดแรง ตอนแก่ ตอนป่วย หรือคิดได้ตอนใกล้จะตาย