别自杀

我的家庭曾在那孔巴同府经营碾米厂，当时家境很好。后来发生经济上的问题而关闭了，所以要把生意卖掉，改变成饲养猪来卖。从没几头扩大成大生意，现在猪只大约有三千到四千头。此外还卖米和动物的食料，让家境再次好转，经营了十年，直到猪只价格跌落，生意就因亏损而渐渐地结束了。

โสเภณีซ่องต่างประเทศ (จดหมายจากซ่องต่างประเทศ)

เนื่องจากความยากจน ทำให้เธอต้องตัดสินใจยึดอาชีพค้าประเวณี...เธอผ่านการมีสามีมาหลายครั้ง และในทุกครั้งก็ไม่ได้เจอคนที่ดีดังที่หวังเอาไว้...ท้ายที่สุด เธอได้ไปขายบริการที่ต่างประเทศ...ต่อมา เมื่อบุญเก่าส่งผล เธอจึงมีโอกาสได้เจอหมู่คณะ...เธอจะหาทางออกที่ดีให้กับชีวิตของเธออย่างไร...ที่นี่มีคำตอบ

ผิดฝาผิดตัว และตายก่อนกฐิน

ชายคนหนึ่ง หลังจากเกิดมาได้ไม่นานก็ต้องเป็นกำพร้าทั้งพ่อและแม่ ต่อมาแม้มีโอกาสได้เรียนหนังสือ แต่ก็ไม่สามารถอ่านออกหรือเขียนได้เลย ประกอบอาชีพอะไรก็ไม่ประสบความสำเร็จ จนในที่สุดต้องไปหาเลี้ยงชีพด้วยมิจฉาอาชีวะ...ด้วยการที่ได้ลูกชายเป็นกัลยาณมิตร ทำให้เขาเลิกอาชีพอันไม่สมควร และได้มาเจอกับหมู่คณะ ได้ทำบุญ ได้ดูรายการดีๆจาก DMC…ต่อมา เขาล้มป่วย และเสียชีวิตในที่สุด ก่อนตายใจเกาะเกี่ยวในบุญกฐินจักรพรรดิเป็นอย่างมาก น่าเสียดายที่เขาได้ร่วมบุญเพียงบางส่วน แต่ไม่มีโอกาสมาร่วมงาน เพราะมาเสียชีวิตไปเสียก่อน

ฆ่าสัตว์บูชายัญ , จดหมายลูกโซ่

ผู้หญิงคนหนึ่ง เธอมีเรื่องบาดหมางกับพี่สาวและพี่เขย แต่ด้วยเพราะทุกคนได้มาเจอกับหมู่คณะ ทำให้ความเคืองใจทั้งหลายคลายลง เธอและครอบครัวของพี่สาวจึงได้ทำบุญด้วยกันตั้งแต่นั้นมา...พี่สาวของเธอ เมื่อได้มาเจอหมู่คณะ ก็ได้สร้างบารมีในพระพุทธศาสนากับวัดต่างๆ และวัดพระธรรมกายมากมาย เป็นผู้นำบุญ ผู้นำรถ สร้างบุญสร้างบารมีกับพระเดชพระคุณ คุณครูไม่ใหญ่ ทุกบุญไม่เคยขาด...แต่แล้วอยู่ๆ พี่สาวของเธอก็ได้เสียชีวิตลงอย่างกะทันหัน...อะไร คือสาเหตุที่ทำให้พี่สาวของเธอต้องเสียชีวิต...ตายแล้วไปไหน...ที่นี่...มีคำตอบ...

我们的车是天界的宝车

คนขยันที่ทำมาหลายอาชีพแต่ไม่รุ่ง ...หญิงผู้ไม่อิ่มในการทำบุญ ...พี่น้องร่วมสาบานที่รักกันยิ่งกว่าพี่น้อง แม้ความตายก็มิอาจพราก ...การคบคนพาลที่เกือบพาไปหาผิด ดีที่กลับตัวทัน ...กับประโยคของหลวงพ่อที่ว่า เงินในบาตรเป็นของเรา แต่เงินในกระเป๋านั้นไม่ใช่เป็นอย่างไร และคำถาม 1. เหตุใดข้าพเจ้าจึงไปยุ่งเกี่ยวกับอบายมุขมีเพื่อนไม่ดี และเพราะบุญอะไรทำให้ข้าพเจ้าไม่ตกต่ำอย่างเพื่อนๆ 2. บุพกรรมใดภรรยาของข้าพเจ้า จึงเส้นอักเสบทำให้นั่งสมาธิได้ไม่นาน จะมีวิธีแก้ไขอย่างไร...

มอเตอร์ไซด์ไต่ถัง

คุณแม่ของลูก หมอบอกว่า เป็นเส้นโลหิตตีบ แต่รักษาไม่หาย พอปี 2546 ลูกได้ชวนให้แม่ทำบุญหล่อหลวงปู่ทองคำ ไม่นานแม่ก็หาย เดินได้เป็นปกติ (ทำไมแม่จึงหาย เป็นเพราะบุญที่หล่อหลวงปู่ ช่วยให้หายจริงหรือเปล่า )

"พ่อครับผมอยากเป็นพระ"

อเล็กซ็องชอบพระเดชพระคุณหลวงพ่อมากเขาบอกว่า "หลวงพ่อเป็นสุภาพบุรุษ (gentil ภาษาฝรั่งเศสอ่านว่า จองที) องอาจ สง่า กล้าหาญ แต่แฝงไปด้วยความเมตตาและอ่อนโยน ผมชอบรอยยิ้มของหลวงพ่อมาก เห็นครั้งแรกปุ๊บก็ชอบทันทีเลย แม้ว่าผมจะไม่เข้าใจภาษาไทย แต่ว่าน้ำเสียงของหลวงพ่อ เป็นเสียงที่ อ่อนโยน (doux อ่านว่า ดู) นุ่มนวล ผมประทับใจ และอยาก มาบวชเป็นพระอย่างหลวงพ่อครับ"

อยู่ตรงนี้ ตรงนี้เอง

กลับไปมหาวิทยาลัยครั้งนี้จะไปเปิดชมรมพุทธแบบวัดพระธรรมกาย ส่วนชมรมพุทธแห่งองค์กรฉือจี้ซึ่งลูกเป็นประธานอยู่ ก็ได้มอบตำแหน่งและเก้าอี้ให้แก่รองประธานชมรมแล้วครับ เพราะลูกตั้งใจจะมาช่วยงานที่ศูนย์ ฯไทเปทุกสุดสัปดาห์ แม้จะต้องนั่งรถจากมหาวิทยาลัยซึ่งอยู่ภาคใต้ มายังเมืองไทเปที่อยู่ภาคเหนือของประเทศก็ตาม