ชีวิตของฉัน คือศูนย์กลางกาย

เธอเป็นคนโมโหร้าย ชอบขว้างของใส่สามี และก็เป็นคนที่มีเหตุผลเพียง 2 ข้อ คือ ข้อ 1.ฉันต้องเป็นฝ่ายถูกเสมอ ข้อ 2.ถ้าไม่เข้าใจอะไร ให้ย้อนกลับไปอ่านข้อ 1 ใหม่อีกครั้ง นอกจากนี้ก็ขี้หึงอีกต่างหาก จนกลายเป็นโรคนอนไม่หลับ แต่แล้วชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไป เมื่อได้พบกับ DMC...

แม้จดหมายจะเป็นหมัน...แต่ฉันก็รักครู

จดหมายฉบับนั้น คุณพ่อของลูกเป็นผู้รับโดยท่านเก็บไว้ไม่ให้ลูกอ่าน และหลังจากนั้นคุณพ่อเปลี่ยนความตั้งใจไม่ให้ลูกมาเรียนที่กรุงเทพฯ ทั้งที่ลูกเตรียมตัวพร้อมแล้ว

ต้อหินหายเพราะคุณยายช่วย

“บุญที่ได้สร้างพระธรรมกายประจำตัว และบุญอื่นๆที่ได้ทำที่วัดพระธรรมกาย ช่วยหนูไม่ได้เลยเหรอ” พอพูดเสร็จร่างของลูกก็ลอยวืดขึ้นมาจากหลุมนั้น พร้อมๆกับเสียงของชายร่างดำที่นุ่งหยักรั้งนั้นก็พูดขึ้นว่า “เพราะบุญตรงนี้แหละถึงยังเอาไปไม่ได้”

ชีวิตต้องสู้

ลูกก็มีชีวิตอยู่อย่างลำเค็ญ ต้องตรากตรำทำงานหนักตั้งแต่เล็ก ต้องเดินทางไปตักน้ำจากบ่อที่ห่างไกลจากบ้านเป็นกิโล หาบน้ำถังใหญ่จนตัวเอียง เพื่อใส่ตุ่มไว้ใช้ ลูกต้องอยู่บ้านที่มุงด้วยหญ้าคาครึ่งหนึ่งสังกะสีผุๆครึ่งหนึ่ง เพื่อให้พออยู่ได้ ซึ่งหลังคาสังกะสีก็มีรอยตะปูพรุนไปหมด พอฝนตกก็หนาวเปียกแทบจะนอนไม่ได้ เพราะน้ำรั่วทั้งบ้าน ลูกต้องอยู่อย่างอัตคัด หนำซ้ำยัง..

ปิดตลาดปล้นร้่านทอง

ครอบครัวหนึ่ง เปิดกิจการร้านทอง ในจังหวัดสิงห์บุรี เคยถูกโจรและขโมยมาปล้นเอาทองไปถึง 2 ครั้ง ครั้งแรก “โจรกุหลาบ” ลูกน้องของโจรชื่อดัง “โจรมเหศวร” ปิดตลาดเพื่อทำการปล้นร้านทองของพวกเขาโดยเฉพาะปล้นเอาทองไปเป็นจำนวนมาก …ครั้งที่ 2 ถูกพวก 18 มงกุฎ ทำทีว่าจะมาซื้อของ พอเผลอ ก็ขโมยทองไป …เพราะเหตุใด ร้านทองของพวกเขาจึงต้องประสบเคราะห์กรรมดังกล่าว เป็นเพราะเหตุบังเอิญ หรือมีที่มาที่ไปอย่างไร …ที่นี่มีคำตอบ

สร้างพระให้น้อง

คุณพ่อของเธอดื่มเหล้า เจ้าชู้ ด่าว่า และทำร้ายร่างกายคุณแม่ของเธออยู่เสมอๆ ในที่สุดก็พาภรรยาน้อยมาอยู่ที่บ้าน ทำให้เธอต้องพาคุณแม่ออกจากบ้านไปอยู่ที่อื่น...ต่อมา เมื่อเธอแต่งงานมีครอบครัว ตอนแรกก็มีความสุขดี แต่เมื่อสามีมีฐานะดีขึ้น เขาก็เริ่มดื่มเหล้า เที่ยวเตร่ และมีภรรยาน้อย จนเธอต้องขอแยกทางกับสามีในที่สุด...เธอมีน้องชายคนหนึ่งติดยาเสพติด ต่อมาเสียชีวิตเพราะฆ่าตัวตาย เธอได้สร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวให้แก่เขา บุญนี้ช่วยเขาได้หรือไม่ อย่างไร...ที่นี่มีคำตอบ