ครุกรรม (๑)

คนพาลกระทำกรรมอันลามกอยู่ ย่อมไม่รู้สึก บุคคลที่มีปัญญาทรามย่อมเดือดร้อน เพราะกรรมทั้งหลายอันเป็นของตน เหมือนบุคคลที่ถูกไฟไหม้แล้วฉะนั้น

หน้าที่ของลูกที่มีต่อพ่อแม่มีอะไรบ้าง

หน้าที่ของลูกที่ควรปฏิบัติต่อพ่อแม่ โดยย่อ คือ คอยดูแลท่านให้ดี ประพฤติตนเป็นคนดี ทำกิจการงานแทนท่านไม่ให้บกพร่อง สนับสนุนให้ท่านได้มีโอกาสทำทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา

เส้นทางสู่ปรโลก

สุขในโลกนี้และโลกหน้าจะมีแก่คนทำบุญไว้เท่านั้น ผู้มีความประสงค์อยู่ร่วมกับทวยเทพทั้งหลาย ควรกระทำกุศลกรรมให้มากไว้ เพราะผู้ที่มีบุญอันทำไว้ดีแล้ว ย่อมพรั่งพร้อมด้วยโภคสมบัติ และย่อมบันเทิงในสุคติโลกสวรรค์

จะเชื่อตอนเป็นหรือจะเห็นตอนตาย

บุคคลผู้ทำบาปย่อมเดือดร้อนในโลกนี้ ย่อมเดือดร้อนในโลกหน้า ย่อมเดือดร้อนในโลกทั้งสอง บุคคลผู้ทำบาปนั้นย่อมเดือดร้อนว่า บาปอกุศลเราได้ทำไว้แล้ว บาปนั้นย่อมนำเขาไปสู่ทุคติ ทำให้เดือดร้อนอย่างยิ่ง

คุณแม่ทำกรรมอะไรมา จึงต้องสูญเสียเงินที่หามาได้ด้วยความยากลำบากเพราะทรัสต์ล้ม และยังมาเจอขโมยขึ้นบ้านอีกในเวลาไล่เลี่ยกัน

คุณแม่ของผมมีชีวิตที่ลำบากมาตั้งแต่เด็ก ต้องช่วยคุณตาคุณยายทำงานตั้งแต่อายุ ๘ ขวบ โดยรับจ้างเก็บพริกและแบกขนมไปขาย ทำงานหนักจนเลือดในตัวข้นจัด นอนแล้วขยับตัวไม่ได้

วิธีเตรียมความพร้อมก่อนเดินทางสู่ความตาย

ชีวิตในสังสารวัฏ เป็นชีวิตที่เสี่ยงภัยมาก เพราะเมื่อเราเกิดมาแล้ว หากอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ไม่เอื้ออำนวยต่อการสร้างความดี เราอาจจะพลาดพลั้งไปทำบาปอกุศล เพราะขาดกัลยาณมิตรคอยชี้แนะ หนทางแห่งการสร้างความดี เมื่อละโลกไป แรงกรรมที่เรากระทำไว้ย่อมจะส่งผลให้เรามีโอกาสไปเกิดในอบายได้มาก

กรรมใดทำให้พ่อของลูกป่วยหนักเป็นโรคติดเชื้อในกระแสเลือด

กรรมใดทำให้พ่อของลูกป่วยหนัก ติดเชื้อในกระแสเลือดจนเกือบเอาชีวิตไม่รอดคะ

สร้างพระร้อยกว่าองค์

เนื่องจากได้ลูกสาวเป็นกัลยาณมิตร เธอจึงได้มีโอกาสสร้างบารมีกับหมู่คณะ เธอเคยไปปฏิบัติธรรมกับคุณครูไม่ใหญ่บนดอยสุเทพ...ครั้งหนึ่งเธอเคยนั่งสมาธิ มองเห็นองค์พระสว่างจ้า...เคยสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวให้ตนเอง และบรรพชน สร้างเสาเข็ม สร้างองค์พระแกนกลางในมหาธรรมกายเจดีย์ และได้ร่วมสร้างบุญใหญ่ๆของวัดมาตลอด นอกจากนี้เธอยังเป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา อีกด้วย...วันหนึ่ง ความตายก็มาเยือน...ปรโลกของเธอจะเป็นอย่างไร

พระฝรั่งทึ่ง "วิทยาศาสตร์ทางใจ"

มื่อผมได้ยินได้ฟังเรื่องราวของวัดใหญ่แห่งหนึ่ง ซึ่งตอนนั้นผมยากจะจินตนาการได้ว่าวัดนี้จะใหญ่โตสมคำเล่าลือแค่ไหน ผมสะดุดใจอย่างแรง แปลกใจว่าตนเองศึกษาศาสนาและปรัชญามานาน แต่ก็ยังไม่เคยได้รู้จักวัดแห่งนี้เลย ผมรอช้าไม่ได้ครับ พอได้ยินข่าวอันเป็นมงคลนั้นไม่เกินหนึ่งชั่วโมง ผมก็รีบนั่งรถไฟจากเชียงใหม่ตรงดิ่งมายังวัดใหญ่ทันที โอว...หลวงพ่อครับ ภาพคนเป็นหมื่นๆนั่งหลับตาพร้อมกันในวันอาทิตย์ต้นเดือน ทำให้ผมถึงกับตะลึงไปเลยครับ ไม่นึกว่าในโลกนี้ยังมีหมู่คณะใหญ่ที่ดูงดงามน่าเลื่อมใสอย่างนี้

ของดีๆแบบไทย, ใครๆ ก็ไม่แน่ใจผม

ชายคนหนึ่ง...เนื่องจากค่านิยมของชาวจีนในสมัยนั้น ทำให้เขาต้องถูกส่งตัวไปเมืองจีน เพื่อไปอยู่กับปู่และย่า ตั้งแต่เล็ก ต่อมาเกิดสงครามโลกครั้งที่สอง เขาได้เข้าร่วมขบวนการต่อต้านญี่ปุ่น ย่าของเขากลัวว่าเขาจะมีภัย จึงส่งตัวเขากลับเมืองไทย แต่ทว่า แม่ของเขากลับไม่เชื่อว่าเขาเป็นลูก เพราะเชื่อข่าวลือว่า ลูกชายได้ตายไปแล้วในสงคราม...เขาล้มป่วยตอนอายุมากแล้ว และได้จบชีวิตด้วยการยิงตัวตาย