你的方法比较慢，我的比较快

ท่านได้เคยพบกับหลวงปู่วัดปากน้ำ ซึ่งหลวงปู่ท่านได้พูดว่า “ของท่านนะมันช้า เอาของเราดีกว่า” แล้วท่าน (หลวงปู่วัดปากน้ำ) ก็สอนภาวนาให้หลวงลุง

来自八萨河的讨债枪手

ชีวิตการต่อสู้ของลูกกำพร้าที่พ่อแม่มาตายตั้งแต่แบเบาะ ...อุบัติเหตุสุดสยองที่เกี่ยวข้องกับกรรมในอดีตชาติ อบายมุข..มือปืน. คำอธิษฐาน และการบวช กับคำถาม 1. บุพกรรมใดที่ทำให้เข้าไปสู่อบายมุขต่างๆ 2. บุญอันใดทำให้ได้บวชกับหมู่คณะที่วัดพระธรรมกาย

固执的人

มีอยู่ครั้งหนึ่งลูกได้ไปกราบคุณยายพร้อมกับอีกหลายคน คุณยายได้พูดขึ้นว่า “อย่าแต่งงานนะเดี๋ยวไปเจอคนเจ้าชู้ ขี้เหล้าเมายาจะลำบาก” ลูกก็ลืมมโนปณิธานเดิมจนหมดสิ้น ในที่สุดลูกกับเขาก็ได้แต่งงานกัน แต่เขาไม่มีเงิน ลูกจึงใช้เงินของตัวเองเป็นค่าสินสอดทองหมั้นทั้งหมด จริงอย่างคุณยายว่าค่ะ เริ่มแต่งลูกก็ลำบากแล้ว หลังจากแต่งงานแล้ว ลูกก็นึกว่าเขา

顽皮皮的女孩

พออายุได้ 5 ขวบ จู่ๆก็มีเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆสูงเท่าเข่าแต่งตัวน่ารักมาก มาวิ่งเล่นกับลูกดูเธอระวังตัวมาก สัก พักลูกก็คิดในใจว่า เราจะจับตัวเด็กคนนี้ไปให้แม่ดู พอคิดจบเด็กคนนั้นก็วิ่งจู๊ดหายเข้าไปในพุ่มเถาวัลย์เตี้ยๆที่เลื้อยอยู่ ข้างรั้ว 7 ขวบก็คุยกับปลาช่อนรู้เรื่อง ปลาบอกว่า“ปล่อยฉันไปเถอะ อย่าทำอะไรฉันเลย ฉันยังมีลูกเล็กๆต้องดูแล” ลูกได้ยินดังนั้นก็ใจอ่อน “ปล่อยก็ได้ เธออยู่นิ่งๆนะเดี๋ยวเธอจะเจ็บ”

安全第一

我有五个兄弟姐妹，我是老二。父母亲开了一家熨洗店。我们是善心的家庭，外公、外婆、父亲、母亲以及孩子们都爱修功德。我还记得母亲喜欢到北揽寺修功德，去的时候，她不会忘记带我和外公一起去。当时祖师还活着，自祖师往生后。从佛历2506年，母亲就跟随詹老奶奶来到佛法实践之家修波罗蜜，有机会在北揽寺护持法胜师父和施命师父出家的功德。

贫穷的穷

我母亲喜欢去寺院修功德、喜欢供养斋僧。母亲不是医生，可是她喜欢治疗，医生无法治疗且快要往生的人。她以草药来治疗而不收费。母亲是个很健康的人，没有患任何慢性病，寿命超过百年。当她一百零九岁时，有一天晚上，她从床上跌下来，左手骨折了。可是都没有谁知道，直到过了三天后，孩子们看到母亲手上的瘀血就带她看医生。

小火焰

我父亲，虽然只念到小学四年级而已，但有关算术方面却都很熟练。他可以计算且想出很多号码，让他经常中了乐透。他有很多方法，例如：看以前的号码，然后用统计学来计算等等，这让喜欢玩乐透的人都来找我父亲。

我的丈夫，谁别碰

每个女生都不想当大老婆，但此地位是由丈夫给予的。所以我只能无奈地接收了原配的地位。这令我感觉，从此以后再也没有收到快乐小姐的邀请卡了。最能形容我当时的感受即是：脑跟心在斗争。但最后因得到了不大老师的法药，医治了我的心灵，以毅力添满了它，把痛苦化成宇宙中最好的快乐。

再次年轻

ลูกเป็นพนักงานการบินไทย สามีของลูกเป็นกัปตัน ลูกเข้าวัดมา 23 ปีแล้วค่ะ โดยการแนะนำของพี่กัลยาณมิตรในการบินไทย ลูกและสามีได้ร่วมบุญกับคุณครูไม่ใหญ่ทุกบุญมาตลอดไม่เคยขาด ปลื้มในทุกๆบุญ ลิ้นหัวใจที่เคยรั่วก็ปิดสนิท หมอโรคหัวใจประหลาดใจมาก ขณะนี้ลูกรู้สึกว่าสดชื่นทำงานได้หลายๆ อย่างโดยไม่ค่อยเหนื่อย สมองแจ่มใสมากเหมือนกลับไปเป็นสาวๆอีกรอบหนึ่งค่ะ

眼镜后的悲伤眼

เธอได้ล้มป่วยด้วยโรคลูคิวเมีย (มะเร็งในเม็ดเลือดขาว) ปลายปี 2548 หมอบอกว่า เธอจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่เกิน 1 สัปดาห์ เพราะ โรคของเธอมาถึงระยะสุดท้ายแล้ว สองสามีภรรยารู้สึกเศร้าเสียใจมาก ทางออกสุดท้าย เขานึกถึงเพื่อนชาวพุทธ คือ ตัวผม พร้อมกับส่งคำถามว่า “หากมีคนมาบอกว่าภายในสัปดาห์นี้คุณจะต้องตาย ชาวพุทธเขาเตรียมตัวกันอย่างไร”