人人都叫我医生

我母亲本过着快乐的单身的生活，直到她三十八岁那年，因亲朋戚友们都替她担心，且很关心她，怕她老了会没有人照顾，于是就撮合一位太太刚往生，且身边还带着六个孩子的男生，与她结婚。虽然母亲对父亲没什么感情，但为了减少过分的关心就决定跟他结婚了。结果，母亲婚后的生活却如堕落地狱一般，她便成一个很可怜的女生。

夜叉

我的女儿目前已十四岁，从小我就带她到寺院，让她了解布施、持戒、打坐的事情。我并没有强迫她来，只是介绍她，要走正确的路而已。在佛历2548年中，女儿十三岁时，本来活泼健康的她，就忽然变得心情低落、有时眼睛好像睁不开，手发抖、不肯吃饭、不说话、问什么都不回答、有时只慢慢点头、反应缓慢，找不到原因。

鬼

ครอบครัวหนึ่งในประเทศญี่ปุ่น...ลูกสาวเกิดป่วย ต้องเข้ารับการรักษาอยู่ในชั้นของผู้ป่วยเด็กที่มีอาการทางจิตหรือมีสภาพร่างกายไม่สมประกอบ มีอาการไม่ตอบสนองใดๆทั้งสิ้น…คุณแม่ของเธอ นึกขึ้นได้ถึง Case Study เรื่องหนึ่ง ซึ่งเคยได้รับฟังจากโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา จึงได้ใช้วิธีแก้ไขตามอย่างใน Case นั้น ปรากฏว่า ลูกสาวมีอาการดีขึ้นเรื่อยๆ และหายเป็นปกติได้อย่างอัศจรรย์...

能痒不能痛

在十一个弟妹中，我母亲排行老大，母亲很会念书。她每年都考第一名，可是只能念到小学四年级，就必要来帮忙家里耕田，为了赚钱给弟妹们念书。当母亲十八岁时就跟父亲结了婚，当时外婆刚产下最后一胎没多久就往生了。因母亲是大姐，所以就必要负起照顾弟妹们的责任。

苦しまないで

เรื่องราวตัวอย่างของการชิงช่วงช่วงชิงในตอนที่ใกล้จะละโลก...ชายคนหนึ่ง ในช่วงที่คุณแม่ของเขาป่วยหนักอยู่ที่โรงพยาบาล เขาได้ทำหน้าที่ของยอดกัลยาณมิตร ช่วยให้คุณแม่ของเขานึกถึงบุญ อยู่ในบุญ และยังสวดมนต์ให้ท่านฟังด้วย ผลแห่งการกระทำดังกล่าว ช่วยคุณแม่ของเขาได้หรือไม่ อย่างไร...และกับคำถาม การที่เราไม่มีเจตนาจะฆ่าสัตว์แต่ต้องทำเพราะผู้ใหญ่ให้ทำ จะมีผลมากน้อยอย่างไร และจะแก้ไขอย่างไร

告诉我一下可以吗 ?

十年前，我的前夫离开了我，去跟其他的女生同住。他的理由，是无法忍受我的情绪，住在家里很不快乐。后来我才知道，结婚十六年以来，他会跟女同事、客户有性关系。这都要看情况。在他喝酒，过夜晚生活时，他会跟我说，他要出去工作，而我要一直照顾三个孩子。虽然外表我表现出尊重丈夫，但心里却很伤心。我尽量让家庭生活过得很平安快乐，但我却无法办到。

土地神想结婚

我父亲小时候，因脚有疙瘩而变成了伤口使筋络紧绷。行走时会跛脚，所以右脚就残废了，父亲缝制衣服和当收买旱地农作物到城市卖的商人。母亲当了老师，母亲不爱父亲，因他们的婚姻是由长辈们所指定，虽然是这样他们也有了八个孩子，我是老五。父亲是个心胸宽阔的人，大家都认识他，有了好多属下、喜欢赌博。他一直勤劳而让家境能富裕，当上了村庄里的富翁。

舞蹈少女

我出生在农业社会里，以耕种为业。父亲的副业就是玩乐器，也组织了少女舞蹈团，有好多美女来申请当少女舞蹈团的团员。他训练自己的儿子当音乐家，和训练两个姐姐成为少女舞蹈团表演者，父亲的舞蹈团很有出名。所以他就带着舞蹈团到各县巡回表演，有时候还到其他府表演。后来父亲的少女舞蹈团就解散了，因在舞蹈团里已没有少女了。因为各自都结了婚，大部分都是跟舞蹈团里的少男相爱，父亲就受雇饲养牛群。

CEO สายวิทย์, เด็กวิทย์พิศวง

我是当照顾病人的护士，跟泰国人相爱而结婚，且有了两个儿子，可是第二个孩子生下后，两个礼拜后就去世了。医生说他完全健康，不残障。可是他却是个高度活泼的孩子，就是在胎里一直转身，让脐带缠住身体，因缺氧而在胎里往生，所以只剩下我的长子而已。

息子はマジシャン

ชายคนหนึ่ง เมื่อวัยเด็ก เป็นเด็กน่ารัก มีเมตตา เป็นเด็กที่เรียนเก่งมาก เรียนระดับ Advance ในวิชาคณิตศาสตร์ และ ระดับ Honor ในวิชาภาษาอังกฤษ เขาหลงใหลในมายากลมาก ถึงขนาดตั้งตนเป็นประธานชมรมมายากลคนแรกของวิทยาลัยที่เขาเรียนอยู่...ต่อมา เขาได้มีโอกาสรู้จักกับประธานใหญ่ของสมาคมมายากลชื่อดังของโลก และติดตามไปเรียนมายากลกับท่านผู้นี้...จนถึงวันนี้ ข่าวคราวของเขาได้เงียบหายไปกว่า 3 ปีแล้ว คุณแม่ของเขาคิดถึงและเป็นห่วงเขามาก...และกับคำถาม อาชีพมายากลถือเป็นสัมมาอาชีวะหรือไม่ ต่างจากการหลอกลวงหรือไม่ และเป็นสายหนึ่งของวิชาวิทยาธรหรือไม่ จะมีผลต่อปรโลกอย่างไร...